معرفی و بازخوانی «مثنوی اصول دین» سید حسن‌شاه حسینی بامیانی

نوع مقاله : علمی-تخصصی

نویسندگان

1 محقق و پژوهشگر

2 رئیس مرکز پژوهشی المصطفی (ص)

10.22034/ijf.2024.100575.1029

چکیده

با مروری بر پیشینهٔ ادبیات شفاهی در مناطق مرکزی افغانستان به‌ویژه ولایت بامیان، به اسامی شماری از شاعران برمی‌خوریم که سروده‌هایی در موضوعات مختلفی به یادگار گذاشته‌اند؛ اما از سرگذشت آنان اطلاع چندانی در دست نیست. یکی از شاعران متأخر در ولایت بامیان سید حسن‌شاه حسینی بامیانی است که در اواخر سدۀ سیزدهم و دهۀ نخست سده چهاردهم در منطقۀ سیغان ولایت بامیان می‌زیسته است. او پس فراگیری علوم دینی، آموزه‌های اعتقادی و معارفی را در قالب شعر بر جامعه مخاطب با عنوان «مثنوی اصول دین» عرضه نماید. ازآنجای که وی در عصر حاکمیت عبدالرحمن می‌زیست که با سخت‌گیری‌های زیاد نسبت به شیعیان و ساکنان مناطق مرکزی همراه بود، به‌احتمال زیاد ایجاد این مجموعه ادبی معارفی را برای دسترسی آسان‌تر مؤمنین مناطق مرکزی مدنظر داشته است. در این نوشتار تلاش شده که با استفاده از روش توصیفی و تحلیلی و با تکیه بر منابع کتابخانه‌ای به بیان پیشینه و جایگاه شعر آیینی در ولایت بامیان و مشخصاً به معرفی مجموعۀ «مثنوی اصول دین» و سرایندۀ آن پرداخته شود. با بازخوانی سروده‌های شاعر، به اهمیت عصر و زمانه و توجه وی به شعر به‌عنوان ابزار مهم بیان اندیشه‌های اعتقادی و بهره‌مندی از ظرفیت شعر در جهت بیان حقایق و دعوت به همدیگرپذیری می‌توان رسید.

کلیدواژه‌ها